De surfsessie van Hanne Keijzer

Hanne Keijzer (29) heeft een prachtig blog geschreven over haar surfsessie in Scheveningen. Lees haar verhaal en geniet mee met de golven van deze Haarlemse surfster!

De zon brandt op mijn huid terwijl er weer een paar mooie lijnen binnenkomen. Ze bouwen alsmaar mooier op tot ik mijn kans zie en begin te peddelen. Ik heb hem en voel een intense stroom met energie door me heen gaan als ik de golf afglijd. Wanneer ik terug peddel, realiseer ik eigenlijk pas weer waar ik ben. Ik ben op de plek die mij intens gelukkig maakt. Tussen de golven in de Noordzee, tussen mensen die dezelfde passie delen.

De sessie verloopt relaxed. Ik weet de ene na de andere golf te pakken en voel weer hoe belangrijk dit voor me is en hoeveel ik eigenlijk geleerd heb in de afgelopen winter tijdens de surfsessies met Klaas en tijdens de twee vakanties in Portugal.

Het is vreemd om te beseffen dat iets waar je eigenlijk de energie voor lijkt te missen, je toch zoveel energie teruggeeft. Het duurt dan ook niet lang voordat ik met een enorme glimlach op mijn gezicht zit die er de komende uren niet meer vanaf gaat. Even vergeet ik wat me de afgelopen tijd in de greep hield en hoeveel energie mij dit gekost heeft. Stoked tot op het bot kijk ik om me heen. De sfeer is gemoedelijk. Surfers maken een praatje met elkaar en lachen samen.

De watertemperatuur is momenteel weer zo ver omhoog gegaan dat handschoenen overbodig zijn. Het voelt intens fijn hoe mijn hand door het zilte zeewater glijdt en me steeds meer vaart geeft. Er peddelen nog twee andere surfers met me mee voor deze golf, maar uiteindelijk ben ik degene die op de juiste plek ligt. Met een zelfverzekerd gevoel sta ik op en verplaats mijn voeten lichtelijk om net wat meer push op het board te geven. Dan snijdt mijn board in de golf om een prachtige rit down the line te maken. Ik geniet. Aan het einde van de rit laat ik me achterover in het water vallen en blijf even liggen om naar de blauwe lucht te kijken.

Na nog een paar golfjes zie ik Lau en Emma bij het strand. Tijd voor de laatste golf van vandaag. Ik heb hem sneller dat ik had verwacht en wanneer de golf weer inzakt laat ik me weer op mijn board zakken zodat ik met een volgende golf meegenomen kan worden naar het strand.

Alle drie hebben we van de sessie genoten. Ieder heeft de sessie weer op een andere manier ervaren. We lachen, praten en stralen.

Na het omkleden drinken we nog wat bij Aloha en genieten we van een pizza die we samen delen. Ik prijs me gelukkig met vrienden zoals Emma en Lau en ik ben hen dan ook onwijs dankbaar voor deze zonovergoten middag die me weer een stukje dichter bij mezelf heeft terug gebracht.

Lees meer van haar verhalen op: http://spelenmetdegolven.blogspot.nl/

surfvakantie marokko

Surftrip Marokko: Langs de grillige kustlijn op zoek naar pareltjes van spots

door: Gabi Abbas

Als we over de Marokkaanse lappendeken heen vliegen, is onze surfreis echt begonnen. Alle tinten rood en terra cotta schieten onder me door, afgewisseld met besneeuwde bergtoppen. Marokko. Na twee missies voor Artsen Zonder Grenzen te hebben gewerkt, waarvan negen maanden op een Pakistaanse hoogvlakte en daarna twee maanden in het Congolese regenwoud voelde ik een sterke behoefte om terug naar de natuur te gaan. Fysiek en sportief bezig zijn in de oceaan. De vrijheid die je voelt op je surfplankje in die grote oceaan is overweldigend; je voelt je nietig en tegelijk ook on top of the world!

De eerste paar dagen verbleven we in het Solid Surfhouse, waar we in de watten werden gelegd met surflessen, lekker eten en een luxe huis met wifi. Na een dag gaan die warme soep, geurige olijven en dat Marokkaanse brood zo naar binnen. Op en top luxe, maar na een paar intensieve dagen ‘surfcamp’ zijn we klaar voor het echte werk. Op naar het avontuur!

We halen onze huurauto op, rijden de kust af en laten ons leiden de golven.  Na veel gedoe met een creditcard en een gaar machinetje krijgen we eindelijk een roze Twingo mee. Het feest kan beginnen!

De twee surfboards passen er net in als de vinnen eraf geschroefd zijn. Off we go! Een uurtje later komen we precies voor het donker aan in Mirleft, een rustig dorpje met een kleine souk. Denk je daar even ongemerkt te kunnen rondrijden in je roze Twingo, vergeet het maar. We worden direct gespot door een jongen op een brommertje die ons een appartementje aanbiedt voor de nacht. Gelukkig is het een heel goedkoop appartement met Marokkaanse banken met zachte kussen waar je zo in weg zakt.

Sidi Ifni

Na wat navragen bij de lokale surfers rijden we naar een nieuwe surfspot: de haven van Sidi Ifni. Sidni Ifni is een klein vissersdorpje, dat voorheen deel uitmaakte van de Spaanse kolonie en dus Spaans grondgebied was. Dit plekje achter de haven schijnt je mooi bescherming van de wind en van de metershoge golven te bieden. We hebben geen kaart, maar toch is alles prima te vinden in deze regio. Er slingert één weg door het ruige landschap waar je af en toe iemand met een ezeltje tegenkomt of een camper met pensionado’s.

Ten zuiden van de haven slaan we dus het eerste onverharde weggetje richting de kust maar in. Wanneer er teveel kuilen in de weg zitten besluiten we dat onze Twingo toch net geen 4×4 is, vast zitten in de modderige wegen in Congo zit me nog te vers in het geheugen, en trekken we onze wetsuits aan en wandelen verder naar de zee. Er ligt niemand in het water, maar er zit een man met een transistorradiootje naar de zee te staren. Hij wijst de plek aan waar meestal gesurft wordt en waar we beter niet in kunnen gaan. En voorzichtig peddelen we het ruime sop in. De golven zijn prachtig clean, maar helaas net niet heel krachtig, dus ik pak maar anderhalve golf. De ervaring om zo’n afgelegen parel van een surfspot te ontdekken was echter het dubbel en dwars waard!

Elke dag twee fikse surfsessies wordt op den duur wel pittig en we gaan deze middag eens Sidi Ifni bezoeken en op zoek naar een hammam om op zijn Marokkaans te badderen. Onderweg zien we een ouder echtpaar langs de kant van de weg staan liften. Ze hadden een dagje aan het strand gepicknickt en stappen graag achterin de Twingo.  De vrouw draagt een rode hoofddoek met gouden stiksels en sieraden en zij weet precies waar de beste hammam voor vrouwen in Sidi Ifni te vinden is. Dus stappen we even later een warm dampende ruimte in. De hammamvrouw biedt ons direct zeep en massage aan die we natuurlijk niet kunnen weigeren. Terwijl Natasha flink wordt gescrubd, omgekeerd, weer gescrubd, haren gewassen en nat geplensd kijk ik naar de bedrijvigheid in het badhuis. Vrouwen van alle leeftijden zitten kletsend en zepend en lachend op meegebrachte matjes. Het vullen van emmertjes water bij het kraantje is ook een heel systeem, waar ik gauw mijn emmertje bij zet. En help ik een meisje van een jaar of vijf om haar emmer te tillen, die veel te zwaar is voor haar. Wat heerlijk om op een sociale vrouwenplek te zijn in een land waar het op straat toch meer een mannenwereld is. Als we weer buiten staan zijn we 3 tinten lichter gescrubd!

Legzira en Tifnit

We logeren 2 nachtjes in Legzira, een plek met vijf permanente inwoners die op een steile rotswand wonen en vuurtjes bouwen op het strand. Overdag komt er een surfschool uit Sidi Ifni, en we ontmoeten een paar Fransen die de enorme golven achterin trotseren. Met veel moeite peddelen we daar ook heen, maar zoveel natuurgeweld daar ben ik nog niet tegen opgewassen, hier en daar durf ik een golf te pakken, maar meestal eindigt het in een woeste schuimrit naar de kust.

Op de tweede morgen is Legzira weer gehuld in mist, de dramatische rotspartijen zijn nauwelijks te zien maar we horen de zee van dichtbij brullen als we onze deur om kwart over zeven op doen. Dit is de tweede ochtend dat het zo mistig is en we besluiten halsoverkop om naar het noorden te vertrekken. Vlug stoppen we klamme kleding en de nog druipende wetsuits in de tas en binden een board op het dak en de andere twee in de auto. Met sultans of swing van Eric Clapton uit de speakers rijden we door ontwakende dorpjes waar mannen gekleed in gewaad en een rond hoofddeksel met elkaar praten of op de drempel zitten van de gekleurde huizen langs de weg. Een gesluierde vrouw zit op haar ezeltje die aan weerszijden bepakt is met grote manden vol met kruiden.

Onderweg stoppen we even in Tifnit, een idyllische surfspot met blauwe bootjes, huisjes pal aan zee met zanderige paadjes ertussen. Een kameel die een dutje doet op het strand. Helaas geen surfbare golven hier, dus we rijden weer verder.

Imsouane

Glinsterend rollen de gladde golven de baai in, ze beginnen te breken bij de pier waar dorpelingen toekijken en een praatje met elkaar maken. Hier wordt ook de vis binnen gehaald om in de markthal te verkopen. In het haventje liggen de blauwe houten bootjes voor de visserij waar we met onze longboards voorzichtig langs laveren. Bij laagtij kunnen we heel relaxed de zee in bij de pier. Hier helpt de stroming ons een handje om naar buiten te peddelen. Ik laat de grootste golven een beetje links liggen en ga nu echt voor de ongebroken golfjes met mijn 9.2ft. En hier behaal ik met glans mijn doelstelling van deze week: rechtsaf de golf afrijden en ongebroken golven pakken. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Superstoked!

 

 

Noami Bergers: een surfster uit Twente

Als je in Overijssel woont, dan is surfen geen vanzelfsprekendheid. Toch legt Noami Bergers (28)  uit Enschede wekelijks vele kilometers af om haar favoriete sport te kunnen beoefenen. Zo’n twee tot drie uur zit ze in de auto om naar Bloemendaal of Scheveningen te rijden. Het is hoog tijd om deze fanatiekeling eens aan de tand te voelen.

Waar ga jij meestal surfen?

,,Ik ga meestal surfen in  Bloemendaal of Zandvoort. Omdat ik in het oosten van het land woon, kost het me een hoop tijd en geld. Ik moet een pokkenend reizen en toch probeer ik zoveel mogelijk te gaan. Ik heb nu mijn arm gebroken, dus nu kan ik even niet. Maar vorige zomer ben ik zes weekenden naar zee afgereisd. Ik ben nog een beginnende surfer, maar ik vind het geweldig om te doen.’’

Wat doet het surfen mentaal met je?

,,Als ik surf, dan ben ik mezelf. Ik word er kalm en rustig van. Fysiek is het best een uitdaging, maar dat vind ik juist gaaf. Het is de eerste sport, die ik niet meteen kon, maar wel bleef proberen. Ik geef niet op. Sinds mijn eerste surfvakantie in Mimizan staat mijn leven in het teken van surfen. Ook als ik niet kan surfen, dan ga ik zelf trainen in de sportschool in Enschede, kijk ik naar wedstrijden en lees ik surfbladen als de Six. Ik ben gewoon stoked!

Waar heb je deze gave watersport geleerd?

,,Twee jaar geleden ben ik voor het eerst op surfvakantie geweest naar Mimizan. Ik was eigenlijk iets te oud voor dat surfcamp, maar ik vond het surfen wel gelijk leuk. Ik voelde me thuis in die surf community. Die Franse golven zijn wel gemakkelijker dan in Nederland. Ze zijn hoger, maar gemakkelijker om te pakken. Met die rommelige, Nederlandse klotsbak heb ik soms moeite.

Bij ons in het Oosten doen de mensen niet echt aan golfsurfen. We hebben geen zee he. Daarom ben ik naar Mimizan gegaan. We waren een beetje de oma’s van het camp (het was een 18+ camp) en toch vond ik het daar geweldig.  Die surfcultuur is zo relaxt. Ik kreeg meteen een biertje in mijn handen gedouwd en ging mee in de crowd. Alles kon; alles mocht. Er wordt gewoon gevraagd of je mee wilt spelen. En dat is fijn!’’

Vind je surfen lastig?

,,Ik ben iemand die alles het liefst gelijk kan en dan kan met surfen niet. Je moet veel geduld hebben en in balans zijn. Als ik druk ben in mijn hoofd, vind ik dat lastig. In Enschede werk ik in een sportschool, dus als ik het water niet op kan, dan train ik voor het surfen. Dan doe ik wat core stability en andere krachtoefeningen.’’

Heb je nog tips voor surfers om hun sport buiten het water te onderhouden?

,,Ik doe veel balansoefeningen met zo’n halve (bosu) bal en ik train mijn schouders en mijn armen. Ik doe aan yoga en ik wil het zwemmen weer oppakken. Je kunt een stukje peddelen of borstcrawlen. Mijn arm is net uit het gips, dus ik ga nu mijn conditie weer opbouwen. Een stukje hardlopen of squats doen. Ik wil gewoon fit zijn!’’

Wat zoek jij in een surfvakantie?

,, Als ik op surftrip ga, dan ga ik echt voor het surfen. Het liefst naar een klein sfeervol camp, waarbij het echt om het surfen draait. Ik hoef niet de hele week te feesten of me klem te zuipen, maar ik vind het wel leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Het is leuk om verschillende strandjes op te zoeken en de omgeving te verkennen. Elke golf, elke baai is weer anders en het is een mooie uitdaging om daar mee om te gaan!’’

Waar droom je nog van?

,,Ik wil goed leren surfen. Als ik een bochtje kan maken, dan ben ik al heel blij. Ik surf niet frequent genoeg om het echt onder de knie te krijgen. Om beter te leren surfen doe ik ook andere dingen als longboarden en flowboarden. Maar ik wil nu eerst echt leren surfen en daarom wil ik misschien naar het strand verhuizen. Ik zou wel dichter in de buurt van het strand willen wonen; daar voel ik me relaxt. Ik krijg nu al vlinders als ik daarover praat.’’

Ga mee op surfsafari naar Portugal en leer surfen op de golven van Ericeira! En verbeter jouw surfen met de surfcamps van Tasha’s Surfcamp in Scheveningen

Oog in oog met een Limburgse surfdude: Tey Bontemps

Tey Bontemps (30) is een surfende barman uit Maastricht, die van Limburgse speciaal biertjes houdt. Hij woont nu in Scheveningen en organiseert ook het MadNes festival, dat op Ameland plaatsvindt.

Tey, waarom vind je surfen leuk?

,,Ik ben een sportman. Surfen is één van de weinige sporten waarbij ik mijn verstand op nul kan zetten. Het draait alleen maar om mij en de moeder natuur en de rest van de wereld gaat langs me heen. Als ik het in water lig, ben ik met niets anders meer bezig.’’

Waar ben je begonnen met surfen?

,,In 2008 werkte ik als reisleider bij Breakloose in Mimizan, Frankrijk. Ik vond het surfen meteen leuk en was gelijk verslingerd aan de sport. Ik ging alleen maar met surfleraren het water in en leerde snel bij. Als ik tijd had, dan lag ik in zee. Zo gaat het hard.’’

Vond je het moeilijk?

,,Het begin is altijd lastig. Ik had de basis zoals het opstaan en het schuim surfen echter vrij snel onder knie. Daarna lag ik achterin bij de grotere, ongebroken golven en dat was veel oefenen. In Mimizan kon ik de verschillende boards mooi uittesten en een beetje uitvinden wat ik fijn vond om op te surfen. Van de mensen om me heen kreeg ik veel tips, dus dat was een voordeel.’’

Van wie heb jij het surfen geleerd?

,,Van Mark, onze surfleraar met dreads. Wij hadden een goede klik en hij heeft me veel tips gegeven. Hij is een surfleraar in hart en nieren en gaf me continu les. Door zijn enthousiasme raakte ik echt getriggerd. Als ik een golf pakte, dan ging hij helemaal uit zijn dak. Dat is hartstikke leuk. En als het dan lukt, dan raak je helemaal obsessed. Als ik een goede golf pak, dan kan ik daar twee dagen op teren. Dat gevoel heb ik bij geen enkele andere sport.’’

Wat is jouw favoriete surfspot?

,,Ik vind Baleal in Peniche heel gaaf. Als het aan de ene kant van de baai druk is, dan loop je gewoon naar de andere kant van de baai. Daar waren ook mooie golven, die wat rustiger braken en gemakkelijk waren om te rijden. In Portugal zijn zoveel verschillende surfspots, met zoveel verschillende baaitjes en stranden. Er is altijd wel een golf waar je op terecht kan. Dat maakt het gaaf om daar te zijn. Die Portugezen zijn bovendien aardige lui waar je relaxt mee om kunt gaan.’’

Waar droom je nog van?

,,Ik wil gewoon leuke surftrips maken en lekker veel in het water zijn. Op zoek naar leuke plekjes met golven. Ik ben net van Maastricht naar Scheveningen verhuisd omdat ik vaker in het water wil liggen. Ik wil meer surfen en dichterbij de zee zijn. Ik voel me relaxt als ik bij zee ben. Verder wil ik nog een keer naar Marokko toe. Het lijkt me gaaf om daar te surfen.’’

Hoe ziet een ideale surfvakantie er volgens jou uit?

,,Ik vind het wel prettig als ik een vast stekkie heb waar mijn spullen liggen. Of het dan een tent of een grote villa is, dat maakt me niet uit. Dan gaan we lekker de golven checken, springen we in de auto en op zoek naar een spot die loopt. Daar gaan we lekker surfen en een beetje hangen. Ik wil op zoek gaan naar golven en de niet de hele week op één plek zitten. Ik rijd liever rond zoals we met Tasha’s Surfcamp in Portugal deden, dan dat ik de hele week op dezelfde plek zit. Ik vind het gaaf om wat van het land te zien en de verschillende surfspots te bekijken. Dan vermaak ik me prima.’’

 

surfborrel

Surfen, tapas en biertjes: de surfborrel!

Klinkt goed he? En dat was het ook! Afgelopen zaterdag was de 3e editie van de Surfborrel, georganiseerd door Tasha’s Surfcamp. De goedlachse Natascha de Vreede vertelt meer over deze gezellige avond.

Ik was al een tijdje op zoek naar een paar relaxte mensen om samen mee te surfen. Zo kwam ik terecht de facebook-groep van Tasha’s Surfcamp voordat ik het wist zat ik een whatsapp-groepje, waar altijd wel iemand zin heeft om te surfen.

Een oproep van Natasha (Smit) om een groepje te gaan surfen en daarna lekker te eten en biertjes te drinken leek me de ideale kans om iedereen beter te leren kennen! En dat is ook precies de insteek van de surfborrels, samen surfen en gezelligheid creëren! Gewoon op een relaxte manier onze gezamenlijke passie voor het surfen delen. Alles mag en niets moet.

Surf

Dus stond ik daar bij Fast te wachten op vijf gezellige meiden om samen de Noordzee in te duiken. Dit zou mijn eerste sessie van het jaar worden en dat vond ik best spannend. Eerst maar even de surf checken. De voorspellingen waren niet al te best en we vroegen ons af hoe de golven zouden zijn. We zijn toch gewoon het water in gedoken en het was beter dan dat we hadden verwacht. We hebben allemaal een paar mooie golven kunnen pakken en met het zonnetje erbij was het echt genieten!

In het surfdorp zaten we met een tevreden grijns op onze gezicht en een warm drankje lekker op te warmen. Even later begonnen onze magen te knorren en was het tijd voor tapas!

Tapas

In Café de Bayonne ontstond meteen een goede sfeer. De tapas waren niet alleen heel erg lekker maar leidde ook tot een gezellige uitwisseling van hapjes en goede gesprekken. De wijn vloeide rijkelijk; de magen werd gevuld met diverse pincho’s en na wat natafelen werd het tijd voor de surfborrel!

Biertjes

We konden kruipen naar De Maatschappij; het café van de Surfborrel. De lokale Scheveningers keken wat verrast naar ons bonte gezelschap, maar gingen al gauw weer verder met ouwehoeren.

Onze surfgroep werd in de loop van de avond steeds groter; er schoven steeds weer nieuwe mensen aan die op de surfborrel afkwamen. Sommige kende ik al uit de whatsapp-groep, anderen kwamen weer van buitenaf of hadden via via van de borrel gehoord. Iedereen was welkom! Naar mate de avond vorderde werd de sfeer alleen maar beter en had iedereen het goed naar zijn zin.

Tot in de late uurtjes hebben we lekker biertjes gedronken, gelachen, gepraat en zelfs hier en daar een dansje gemaakt! Het was erg tof om zo met al die mensen die zelfde te passie delen, samen te gaan

Tot op de volgende surfborrel!

De surfborrel is een evenement, dat elke maand terugkeert in Scheveningen. De surfavond wordt georganiseerd door Tasha’s Surfcamp en is bedoeld om surfers dichterbij elkaar te brengen. Om een gezellige, positieve community te creëren.